Stanisław Kasina jest również autorem monografii pt. „Harcerstwo męskie Niepołomic 1931-1939” – cennej pozycji dotyczącej początków ruchu harcerskiego w naszym mieście.
Poza tymi poważnymi publikacjami wykazywał się również talentem poetyckim. Pisał wierszowane teksty życzeń na różne okazje, które zostały zebrane i wydane w formie broszury. Miał zwyczaj pisać na wszystkim co miał pod ręką (nawet na serwetkach), jak sam mówił „żeby myśl nie uciekła”. Jego teksty przepisywała na maszynie pani Renata Jach.
Stanisław Kasina urodził się 27 stycznia 1921 r. w Woli Batorskiej, w leśniczówce w Przyborowie. Trzy klasy szkoły podstawowej ukończył w Niepołomicach, a kolejne w Woli Batorskiej. Następnie uczęszczał do Gimnazjum im. B. Nowodworskiego w Krakowie i Liceum Administracyjno-Handlowe w Krakowie.
W czasie okupacji pracował w leśnictwie, był więziony, a po wojnie studiował na Akademii Handlowej w Krakowie.
15 sierpnia 1946 r. rozpoczął pracę w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Niepołomicach, a od 22 grudnia 1947 r. był wiceprezesem Zarządu ds. zaopatrzenia. 1 maja 1950 r. przeszedł do Okręgowego Oddziału CRS „Samopomoc Chłopska” w Krakowie (późniejszy Wojewódzki Związek Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”) gdzie przez 5 lat pełnił funkcję starszego Inspektora Żywienia Zbiorowego, a następnie przez 20 lat był kierownikiem Działu Gastronomii. W latach 1975 – 1980 był prezesem Zarządu Rejonowej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Niepołomicach.
Po przejściu na emeryturę został powołany w 1984 r. przez Zarząd i Radę Nadzorczą Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Krakowie do Komisji Historycznej WZGS, której został wiceprzewodniczącym. Dwa lata później, w 1986 r. z jego inicjatywy Zarząd i Rada Nadzorcza Rejonowej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Niepołomicach powołała Komisję Historyczną, działająca przy Spółdzielni, której pan Stanisław został przewodniczącym.
Stanisław Kasina zmarł 8 czerwca 2002 r. w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu w Niepołomicach.
W spotkaniu KPHN uczestniczyła rodzina Pana Stanisława, jego syn Janusz z żoną, a także pracownicy Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Niepołomicach.
W życiu prywatnym był uczuciowym, ale był również surowym ojcem – tak mówił o nim jego syn Janusz. Bardzo dbał o swoją rodzinę. Wychował i wykształcił dwóch synów – -lekarzy, którzy odnieśli międzynarodowy sukces. Obecny na spotkaniu Janusz Kasina jest cenionym lekarzem praktykującym w Szwecji, specjalistą z ginekologii, położnictwa i anestezjologii, byłym prezesem Federacji Polonijnych Organizacji Medycznych. W 2023 r. został odznaczony medalem „Gloria Medicinae”, przyznawanym „za ofiarną służbę ludziom, za najwyższy szacunek dla zdrowia i życia ludzkiego, za sumienne i godne wykonywanie sztuki leczenia, za podtrzymywanie honoru i szlachetnych tradycji stanu lekarskiego, za tworzenie nieprzemijających wartości dla dobra Polskiego Towarzystwa Lekarskiego”.
Natomiast ze wspomnień Marka Ciastonia – obecnego prezesa GS „Samopomoc Chłopska” wyłania się obraz Stanisława Kasiny jako wielkiego orędownika spółdzielczości. Był człowiekiem konkretnym, przedsiębiorczym, wymagającym ale sprawiedliwym. Dobrze traktował pracowników. Będąc na emeryturze nadal zaangażował się w prace Komisji Historycznej. W roku 1991 należeli do niej m.in. Maria Rerutkiewicz, Helena Osikowicz, Jadwiga Dziadoń, Józefa Cichońska, Jan Trzepla, Maria Makuła. Dzięki ich pracy powstało kilka publikacji dotyczących spółdzielczości w Niepołomicach i okolicznych miejscowościach.
Spotkanie KPHN było wyjątkowym wieczorem wspomnień. Poznaliśmy Stanisława Kasinę jako ojca, wujka, długoletniego pracownika Spółdzielni “Samopomoc Chłopska” oraz jako kronikarza, dzięki któremu kolejny fragment historii Niepołomic został zapisany i zachowany dla następnych pokoleń.
Janusz Kasina w czasie spotkania przekazał Bibliotece, harcerzom ze Szczepu Puszcza oraz prezesowi Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” kopie publikacji swojego ojca.
Obecny na spotkaniu Wojciech Wróblewski, dzięki któremu mieliśmy możliwość gościć Pana Janusza i przypomnieć postać jego ojca powiedział, że „Pan Kasina jest przykładem tego, że człowiek tak długo żyje, jak długo się go wspomina lub korzysta z wytworów jego pracy”.
Ewa Korabik
Agnieszka Grab
Dodaj komentarz