Hwa Rang Do – Tradycyjna Koreańska Sztuka Walki w Polsce 

Termin Hwarang dosłownie oznacza „kwiat młodego rycerstwa”. Byli to chłopcy w wieku od 13 do 16 lat, wywodzący się z rodzin szlacheckich, którzy uczestniczyli w specjalnym programie edukacyjnym opartym na zasadach buddyzmu. Za panowania króla Chinhunga Hwarangowie zostali oficjalnie ustanowieni, a mnich buddyjski Won Kwang opracował ich kodeks etyczny. Tak powstało Hwarang O Kae – Pięć Zasad Hwarang: 

• Lojalność wobec króla i ojczyzny

• Lojalność wobec rodziców i nauczycieli

• Braterstwo i zaufanie między przyjaciółmi

• Odwaga – nigdy nie cofać się przed wrogiem

• Sprawiedliwość – nigdy nie odbierać życia bez słusznej przyczyny
   

W przeciwieństwie do współczesnych sztuk walki, Hwarangowie nie szkolili się w jednym, z góry określonym stylu. Ich edukacja była szeroka i wszechstronna – obejmowała walkę wręcz, szkolenie w użyciu broni (miecz, łuk, kij itp.), jazdę konną, filozofię, literaturę, poezję (np. Hyangga) oraz praktyki duchowe. Takie podejście rozwijało ideał wojownika-uczonego – osoby przygotowanej nie tylko do walki, ale również do duchowego i obywatelskiego przywództwa. 

Współczesna forma Hwa Rang Do została usystematyzowana w XX wieku przez Najwyższego Wielkiego Mistrza Dr. Joo Bang Lee (Dojoonima) – założyciela i najwyższy autorytet tej sztuki walki, który nadal aktywnie czuwa nad jej dziedzictwem i rozwojem. Pod jego kierunkiem, jego syn, Wielki Mistrz Taejoon Lee, oficjalnie mianowany następca i obecny przewodniczący Hwa Rang Do, kieruje działalnością tej sztuki walki na całym świecie z siedziby w Luksemburgu. 

Jako bezpośredni uczeń Wielkiego Mistrza Taejoon Lee, otrzymałem jego oficjalne pozwolenie na otwarcie pierwszej szkoły Hwa Rang Do w Polsce, co stanowi ważny krok w powrocie tej sztuki do Europy Środkowej. 

Powstanie Hwa Rang Do Polska w Niepołomicach to pierwszy krok w przywróceniu tej złożonej koreańskiej tradycji do Polski po trzech dekadach. Choć jest to inicjatywa lokalna, wpisuje się w globalny ruch na rzecz odrodzenia wartości tradycyjnego wychowania wojowników – tworzenia ludzi wszechstronnych, zdolnych nie tylko do walki, ale również do świadomej, etycznej służby swoim społecznościom. 

Autor tekstu: Szymon Mirocha